Category: Gujarati Poetry

મારા રોજના રસ્તા ઉપર એક મોચી કેન્સલ થયેલા બસસ્ટોપની જેમ બેઠો છે સ્મિતની રેખાઓ તેના ચહેરા પરથી ચપ્પલના અંગૂઠાની જેમ વરસોથી ઊખડી ગઈ છે રસ્તાને ખૂણે મોચી વીરગતિ પામનારના પાળિયા પેઠે ખોડાઈ ગયો છે અને જીવન ચંચળ પગલે ચાલ્યું જાય છે તે ઊભો થાય ત્યારે ધનુષ્યાકાર પીઠને કારણે બેઠેલો લાગે છે ઘરાકોને અને દિવસોને તે… Continue reading મોચી / ઉદયન ઠક્કર

મથુરાદાસ જેરામ નામનો એક શખ્સ (ઉંમર વર્ષ ત્રેપન) સંખ્યાબંધ લોકોની આંખ સામે ધોળે દહાડે ઇસ્પિતાલ જેવા જાહેર સ્થળે મરવાનું અંગત કાર્ય કરી ગયો એને આજે વરસો થયાં હવે સમય પાકી ગયો છે કે હું એને અંજલિ આપું એની કરુણભવ્ય ગાથા રચું જેથી કેટલાક વધુ માણસો જાણે કે મથુરાદાસ કોણ હતો, કેવું જીવ્યો ભડનો દીકરો હતો… Continue reading મથુરાદાસ જેરામ / ઉદયન ઠક્કર

1. હાથ પરોવો હાથોમાં ને આંગળીઓની વચ્ચે રહેલી ખાલી જગ્યા પૂરો. 2. અને આમ તો તમેય મારી વાટ જુઓ છો, કેમ, ખરુંને… ‘હા’ કે ‘ના’માં જવાબ આપો. 3. (આવ, હવે તો આષાઢી વરસાદ થઈને આવ, મને પલળાવ!) કૌંસમાં લખ્યા પ્રમાણે કરો. 4. નાની પ્યાલી ગટગટ પીને ટાઢા પેટે હાથ ફેરવી હું તો જાણે બેઠો’તો, ત્યાં… Continue reading પ્રશ્નપત્ર / ઉદયન ઠક્કર

દૃશ્ય : મુંબઈના ત્રીજા ભોઈવાડામાં ‘હરિનિવાસ’ મકાનની અગાસી. ખૂણાની મોરી પાસે એક આધેડ વયસ્ક વ્યક્તિ ધડાધડ વાસણો સાફ કરે છે. વરસાદનાં ફોરાં પડવાં શરૂ થયાં છે. નેપથ્યે : પાંડુ કાંબળે લબ્ધ-પ્રતિષ્ઠિત, ખાતરીવાળો રામો છે જેના હાથમાં મોટાં મોટાં કુટુંબનો પાયજામો છે કપડાં-વાસણનું પ્રતિમાસે ત્રીસ નગદનું ભથ્થું છે પાંડોબાનું કાર્યક્ષેત્ર, ભોઈવાડામાં, એકહથ્થુ છે (પાનસભર) મોઢાને એ… Continue reading પાંડોબા અને મેઘધનુષ્ય / ઉદયન ઠક્કર

બોલવું તો બોલવું પણ શી રીતે? કોઈ સાક્ષાત્કાર જેવી વાત છે, રાજહંસો સાથ ઊડતા કાચબાના પ્રથમ ઉચ્ચાર જેવી વાત છે. દ્રાક્ષને પોતે લચી પડવું હતું, એટલામાં લોમડી ચાલી ગઈ, દ્રાક્ષ ખાટી નીકળી કે લોમડી? જે ગમે તે ધાર, જેવી વાત છે. એક દિવસ શેરડીના ખેતરે, કોઈ જાણીતા કવિ પેસી ગયા, ‘ના, હું તો ગાઈશ,’ બોલ્યા,… Continue reading વાર્તા-ગઝલ / ઉદયન ઠક્કર