હું અને મારી કવિતા / ધ્રુવ જોશી

હું અને મારી કવિતા…
સવારમાં વહેલાં મળીએ એકાંતમાં.
નિરવતાના સ્પંદનો ઝીલી,
અમે મૂંગા-મૂંગા વાતો કરીએ.
હું અને મારી કવિતા,
સિંદૂરી સાગરની ચોપાટી પર,
સૂરજને ખૂંટેથી લટકતાં,
તેજ દોરડાં ઝાલી ઝૂલીએ.
હું અને મારી કવિતા,
ઠંડા પવનમાં, સ્હેજ આંટો મારીએ,
ગરમ ગરમ તાઝગીનો
છૂપો-છૂપો આસ્વાદ માણીએ.
હું અને મારી કવિતા
ચકલાંની ચહેક, પનિહારીની ચમક,
ગૌધણના રણકાર, ઘંટના ઘંટારવથી
સચેત થઈને, અમે સંકોરી લઈએ.
પરંતુ અમારા સર્જનને સેવવા
શબ્દોથી ગૂંથાએલા ડાયરીના માળામાં,
વાત્સલ્ય પાંખો ફેલાવી, ઉષ્મા આપી
રાહ જોઈએ અમ નવ સર્જનની.