Category: Gujarati Poetry

ચાલો ચેલા છાનું છપનું આડૂ ટેડૂ કરીએ, બાબા બાપુ-સાંઈ-ગુરુ થઈ, ઈશ્વરને છેતરીએ. ચાલો આપણે ફાર્મ હાઉસને, આશ્રમ ડિક્લેર કરીએ, બાબા-બાબા કરતા સૌને, ભોગાસન શીખવીએ. ચોરાહે બેસાડી જાણે, ગરીબ માંગણ માંગે, કેદ કરીને દેવ-દેવીને, કાચની જેલમાં પૂરીએ. સત્સંગના વાધા પહેરીને, શિકાર રોજે કરીએ, કુટિયામાં કોડિયું કચડી, કૅન્ડલ ડીનર કરીએ. આજ બાપડો થૈને બેઠો કારાગારમાં ખૂણે, ધડો… Continue reading ચાલો ચેલા / ધ્રુવ જોશી

એવું બને દરરોજ કે, આરામથી સૂતો નથી, તારી મધુરી યાદમાં રાતેય, હું સૂતો નથી. સાથી તમારો સાથ માગ્યો, હાથ ઝાલી ચાલવા, શાને તમે નારાજ છો એ દર્દથી સૂતો નથી. ઉજાશ ક્યારે આથમ્યો ને, રાત થઈ આકાશમાં, બંદી કમળના ફૂલમાં, દ્વિરેફ થઈ સૂતો નથી. આ જિંદગી ના જિંદગી, ગોતું તને વેરાનમાં, એકાંતમાં થઈ પ્રેરણા, આવો કદી… Continue reading સૂતો નથી / ધ્રુવ જોશી

શોધતી હું શ્યામ મ્હારો પાંપણોની ઓથમાં, રાત જાગું બંધ આંખે બાવરી ના ચેનમાં. રાસ ખેલે ચાંદ સંગે તારલાઓ આભમાં, રાહ જોતી હું તપું છું ચાંદની મધરાતમાં. ફૂલ જેવા શૂળ લાગે સાથ ત્હારી ચાલતાં, દિલ ગાએ ગૂલ જાણે પ્રેમના બાગાનમાં. મૂક વાણી સૂણ ક્‍હાના ખૂબ ભીની ભાવમાં, વાંસળીમાં ફૂંક મારો પ્રેમના આલાપમાં. પ્રેમનાં આંસુ ભરેલા આંખના… Continue reading ચાંદની મધરાત / ધ્રુવ જોશી

આપજે તું પ્રેમ જગને ધાવ છો આપે તને, ખૂબ તપતો તોય સાગર વાદળીને ઠારતો. લેપ કરજે પ્રેમનો તું ડામ છો દેતા ફરે, નાગ ચંદન પાસે જઈને શીત છાંયો પામતો. પ્રેમ સાચો જાણ તેને હાલ ના જોઈ કરે, કાંપ લાવે સંગ સરિતા, તોય સાગર નાચતો. જિંદગી છે બંદગી તેની ભલા સાચી જગે, સંગ ચાલે જે સફરમાં,… Continue reading જીવન સફર / ધ્રુવ જોશી

કઠણ ચોટ છે કાળની રે, મરણ મોટેરો માર; કંઇક રાજા ને કંઇક રાજિયા, હાં રે મેલી ચાલ્યા સઁસાર. હેતે હરિરસ પીજીએ…. સંસાર ધુમાડાના બાચકા રે, સાથે આવે ન કોઇ; રંગ પતંગ નો ઉડી જશે, હાં રે જેમ આકડાનુ નૂર હેતે હરિરસ પીજીએ…. કેના છોરુ ને કેના વાછરું કેના માય ને બાપ? અઁતકાળે જાવુ એકલુ ,… Continue reading હેતે હરિરસ પીજીએ…. / ધીરા પ્રતાપ બારોટ

મરણ દુ:ખ અતિ કારમું રે, મરણ મોટેરો માર , કંઇક રાજા ને કંઇક રાજિયા છોડી ચાલ્યા દરબાર તે હરિનો રસ પીજિયે. સંસાર ધૂવાડાના બાચકાને સાથે આવે નહીં કોઇ, રંગ પતંગનો ઊડી જાશે ને રે’શે જોનારા રોઇ…. તે હરિનો ….. કોના છોરૂ ને કોના વાછરૂ, કોના મા ને બાપ એમાંથી કોઇ નહીં ઉગરે જાશે બુઢ્ઢાને બાળ…… Continue reading મરણ દુ:ખ અતિ કારમું રે / ધીરા પ્રતાપ બારોટ

તરણા ઓથે ડુંગર રે, ડુંગર કોઈ દેખે નહીં; અજાજૂથ માંહે રે, સમરથ ગાજે સહી સિંહ અજામાં કરે ગર્જના, કસ્તુરી મૃગરાજન્ , તલને ઓથે જેમ તેલ રહ્યું છે, કાષ્ઠમાં હુતાશન; દધિ ઓથે ધૃત જ રે, વસ્તુ એમ છૂપી રહી તરણા ઓથે ડુંગર રે…. કોને કહું ને કોણ સાંભળશે? અગમ ખેલ અપાર, અગમ કેરી ગમ નહીં રે,… Continue reading તરણા ઓથે ડુંગર / ધીરા પ્રતાપ બારોટ

ખબરદાર ! મનસૂબાજી, ખાંડાની ધારે ચડવું છે હિંમત હથિયાર બાંધી રે, સત્ય લડાઈએ લડવું છે ખબરદાર ! મનસૂબાજી… એક ઉમરાવને બાર પટાવત, એક એક નીચે ત્રીસ ત્રીસ એક ધણીને એક ધણિયાણી એમ, વિગતે સાત ને વીશ સો સરદારે ગઢ ઘેર્યો રે, તેને જીતી પાર પડવું છે ખબરદાર ! મનસૂબાજી… પાંચ પ્યાદલ તારી પૂંઠે ફરે છે,… Continue reading ખબરદાર ! મનસૂબાજી… / ધીરા પ્રતાપ બારોટ

વારી વારી જાઉં રે; મારા નાથનાં નેણાં ઉપર વારી-ઘોળી જાઉં રે; વારી વારી જાઉં રે મારા નાથનાં નેણાં ઉપર ઘેર ગંગા ને ગોમતી મારે, શીદ રેવાજી જાવું રે ? અડસઠ તીરથ મારા ઘરને આંગણે, નત તરવેણી ના’વું રે. – વારી શીદને કરું એકાદશી, શીદ ત્રીજે ટંક ખાઉં રે ? નાથ મારાનાં નેણાં નીરખી, હું તો… Continue reading વારી વારી જાઉં રે / દાસી જીવણ

મોર, તું તો આવડાં તે રૂપ ક્યાંથી લાવ્યો; મોરલો મરતલોકમાં આવ્યો. લાલ ને પીળો મોરલો અજબ રંગીલો; વર થકી આવે વેલો; સતી રે સુહાગણ સુંદરી રે; સૂતો તારો શે’ર જગાયો રે; મોરલો મરતલોકમાં આવ્યો.- મોર, તું તો.. ઇંગલા ને પિંગલા મેરી અરજું કરે છે રે; હજી રે નાથજી કેમ ના’વ્યો; કાં તો શામળીયે છેતર્યો ને… Continue reading મોરલો મરતલોકમાં આવ્યો / દાસી જીવણ